Γράφουμε εν θερμώ! Είμαστε η γενιά που της στερούνται ολοένα και οι περισσότερο τις καθημερινές φοιτητικές ανάγκες, ενώ το εργασιακό παρόν και μέλλον που προδιαγράφεται γι’ αυτήν είναι όλο και πιο δυσοίωνο. Γράφουμε αυτή τη μπροσούρα γνωρίζοντας ως σχήμα ότι δεν κατέχουμε όλη την αλήθεια αλλά θέλοντας να συμβάλλουμε στο άνοιγμα ενός διαλόγου στον Σύλλογο της Φιλοσοφικής εν όψει των Φοιτητικών εκλογών και έχοντας πίστη ότι μόνο μέσα από τη συλλογική συζήτηση και κοινή δράση μπορούμε να παρέμβουμε αποφασιστικά και να ανατρέψουμε τις εξελίξεις που προδιαγράφονται για εμάς.
Με βάση την εμπειρία των αγώνων των φοιτητικών συλλόγων ενάντια σε τέτοιου είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις οφείλουμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, για την Ειρήνη και Αλληλεγγύη μεταξύ των Λαών καθώς και για την έξοδο του ΝΑΤΟ από την Ελλάδα και από τα Βαλκάνια.
Την ίδια στιγμή που η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που την στηρίζουν, συμμετέχουν στους πολέμους που προαναφέραμε, εκκολάπτουν και διαιωνίζουν ρατσιστικά και ακροδεξιά ρεύματα. Μετά την συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας διαχωρίζονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες ως άνθρωποι β’ κατηγορίας και καταδικάζονται να μένουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης- Hot spot στις πιο άθλιες συνθήκες χωρίς τη δυνατότητα μετακίνησης στις χώρες προορισμού τους. Μπροστά σε αυτήν πραγματικότητα παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και τα ακροδεξιά κόμματα αντεστραμμένα τους πρόσφυγες ως υπαίτιους της αστάθειας και τη ανεργίας καλλιεργώντας και υποκινώντας το ξενοφοβικό μίσος και τις ρατσιστικές προς αυτούς επιθέσεις. Ο σύλλογος και εμείς ως σχήμα πρέπει να συνεχίσουμε να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας προς αυτούς τους ανθρώπους όπως ήρθαμε αντιμέτωποι στην αρχή της χρονιάς με τους 44 πρόσφυγες και μετανάστες που ήρθαν στο Ρέθυμνο βλέποντας σε αυτούς τους ίδιους μας τους εαυτούς και εαυτές.
Μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο του 2015 συντελείται μια επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σε έκταση και χρόνο όπου δεν είχε επαναληφθεί από τις προηγούμενες. Για να καλυφθούν οι στόχοι που θέτουν Τρόικα- ΕΕ- ΔΝΤ επιχειρείται η πλήρης διάλυση κάθε εργατικής και λαϊκής κατάκτησης των προηγούμενων δεκαετιών, όπως συνέβη με το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και την διάλυση των ταμείων, την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, την κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, την μείωση του κατώτατου μισθού στους νέους , τις περικοπές των επιδομάτων ανεργίας καθώς και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, όπου πλέον κάποιος μπορεί να χάσει το σπίτι του μόνο και μόνο επειδή δεν πλήρωσε μια δόση στις Τράπεζες. Παράλληλα στα πλαίσια του νόμου της « Τάξης και της Ασφάλειας» οξύνεται η επίθεση της Κυβέρνησης σε όποιον σηκώνει κεφάλι καθώς αγωνιστές που συμμετείχαν στο λαϊκό κίνημα των προηγούμενων χρόνων διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή, στοχοποιούνται ως εχθροί της Δημόσιας ασφάλειας. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα δίωξης συνδικαλιστών/ τριων στο εργατικό κίνημα, στα κινήματα όπως ενάντια στην εξόρυξη στις Σκουριές αλλά και οι περιπτώσεις της Ηριάννας και του Περικλή, που διώκονται για τις κοινωνικές και τις πολιτικές τους σχέσεις. Ρόλος αυτών των διώξεων είναι η καθυπόταξη της νεολαίας και της κοινωνίας συνολικά σε όλες αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Η εκπαίδευση δεν ξεφεύγει από τον γενικότερο κανόνα. Με μοναδικό κριτήριο εκείνο του κέρδους η πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση αναπροσαρμόζεται με στόχο την πλήρη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της καθώς και της μετακύλισης του κόστους στον καθένα και καθεμία ξεχωριστά. Να σπουδάζει όποιoς διαθέτει την ανάλογη την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει στο υψηλό κόστος σπουδών καθώς και την ιδιωτική επανεκπαίδευση. Την τελευταία περίοδο και ειδικότερα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου Γαβρόγλου τον Αύγουστο του 2017 τα πανεπιστήμια καλούνται να βρουν τα ίδια χρηματοδότηση από ιδιώτες καθώς η κρατική χρηματοδότηση τείνει να εξαφανιστεί. Αυτή η στροφή είναι μια διαδικασία η οποία έγινε φανερή από την περίοδο επιβολής των μνημονίων και συνεχίζεται σήμερα σε όλο και πιο μεγάλο βαθμό. Ιδιαίτερο πλήγμα στα χρόνια της κρίσης έχουν υποστεί οι σχολές ανθρωπιστικών- κοινωνικών επιστημών οι οποίες από την φύση τους δεν μπορούν να αποφέρουν άμεσο και επαρκές κέρδος στην αγορά ή την κάλυψη των ίδιων των αναγκών τους.
Με βάση το δόγμα υποχρηματόδοτησης-διάλυσης – επιχειρηματικής ανασυγκρότησης όπως εκείνο επιβάλλεται από τις οδηγίες της ΕΕ για την παιδεία αλλά και τις αντίστοιχες αποφάσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ, οι σχολές υποχρηματοδοτούνται μέχρι να συγχωνευτούν ή να δημιουργηθούν νέες με βάση τα πρότυπα και τους νόμους που επιβάλει η αγορά. Πιο συγκεκριμένα η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής προκύπτει ύστερα από την συγχώνευση 16 τμημάτων καθώς και η δημιουργία Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων στο Ρέθυμνο μετά την παραίνεση του Πρόεδρου Ξενοδόχων Ρεθύμνου και με την συγχρηματοδότηση της Περιφέρειας και του «Ιδρύματος» Σταύρος Νιάρχος επιδεικνύουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τον δομικό χαρακτήρα αυτών των μεταρρυθμίσεων.
Σε αυτό το πλαίσιο η Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης καλείται να λειτουργήσει με 70% λιγότερο προϋπολογισμό, γεγονός το οποίο έχει ως συνέπεια τις τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητικό- διοικητικό προσωπικό, τις συνεχείς αλλαγές στα προγράμματα σπουδών και την διάλυση της μέριμνας του πανεπιστημίου. Ενώ λοιπόν οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες του πανεπιστημίου δεν μπορούν να καλυφθούν, οι όλο και περισσότερες μειώσεις στη μέριμνα την στιγμή που αυξάνονται οι αιτούντες, καθιστούν ανέφτικη τη συνέχιση των σπουδών για εκατοντάδες φοιτητές/ριες. Τον Μάρτιο του 2018 με βάση τα στοιχεία τα οποία δόθηκαν από την Μέριμνα του Πανεπιστημίου Κρήτης σιτίζονταν 730 λιγότεροι φοιτητές σε σχέση με το προηγούμενο χρόνο.
Πέρα από τις όλο και πιο δύσκολες συνθήκες φοίτησης οι φοιτητές/ ριες της Φιλοσοφικής βρίσκονται μπροστά από την διάλυση των ενιαίων επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Η επιβολή του Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας (ΠΠΔΕ) πιστοποιεί την δημιουργία πτυχίων δύο ταχυτήτων όπου ορισμένοι απόφοιτοι των τμημάτων μας θα έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και θα έχουν το δικαίωμα να διαγωνιστούν στον ΑΣΕΠ ενώ άλλοι δεν θα το διαθέτουν. Ως αποτέλεσμα αυτή η διαφορά θα εντείνει τον ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας καθώς ενώ στην ουσία όλοι έχουν παρακολουθήσει τα ίδια μαθήματα και σεμινάρια δεν θα έχουν όλοι τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα.
Πιο συγκεκριμένα αξίζει να σταθούμε σε ορισμένα προβλήματα τα οποία παρουσιάζονται στις σχολές της Φιλοσοφικής:
Στη Φιλολογία:
Εξαιτίας της τεράστιας έλλειψης μόνιμου καθηγητικού προσωπικού προκύπτουν συνεχείς αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, με τις συγχωνεύσεις ολόκληρων τομέων όπως του Νεοκλασικού με του Βυζαντολογικού καθώς και με την επιβολή των πλαφόν και την εισαγωγή διπλών κωδικών από την στιγμή που οι καθηγητές για κάθε τομέα δεν επαρκούν. Η παρακολούθηση των ενδεδειγμένων μαθημάτων εξαρτάται από την συγκυριακή πρόσληψη ωρομισθίων καθηγητών όπως συμβαίνει στο μάθημα των Λατινικών όπου ενώ προσφέρονται δύο σεμινάρια υπάρχει ένας μόνιμος καθηγητής.
Στο Ιστορικό Αρχαιολογικό:
Πέρα από τις ελλείψεις που υπάρχουν στην Μέριμνα οι φοιτητές καλούνται να αγοράζουν τα βιβλία με προσωπικά τους έξοδα καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών από επιλογή δεν προσφέρει τα συγγράμματα στο σύστημα του Εύδοξου. Επιπλέον, οι φοιτητές στον Τομέα της Αρχαιολογίας κατά τις ανασκαφές είναι αναγκασμένοι να καλύπτουν οι ίδιοι τα έξοδα τους, ενώ δεν παρέχεται η οποιαδήποτε η ιατρική κάλυψη κατά τη συγκεκριμένη περίοδο σε περίπτωση ατυχήματος.
Στο τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών:
Ο γενικότερος σχεδιασμός της Κυβέρνησης για την συγχώνευση του αντίστοιχου τμήματος στην Αθήνα (ΦΠΨ) αφορά και το δικό μας τμήμα. Σε αυτήν την περίπτωση οι φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με το κλείσιμο της σχολής τους και βρίσκονται στη θέση να επιλέξουν μια άλλη σχολή με διαφορετικό επιστημονικό αντικείμενο. Αναλογικά λοιπόν, το ΦΚΣ ένα τμήμα το οποίο είναι θεωρητικό και προσφέρει γενικές επιστομολογικές γνώσεις αδυνατεί να συμβαδίσει με τις κατευθύνσεις στην παιδεία που απαιτούν όλο και μεγαλύτερη εξειδίκευση.
Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στη Φιλοσοφική Σχολή γίνονται με την συγκατάθεση της πλειοψηφίας του καθηγητικού κατεστημένου οι οποίοι δεν αντιτίθενται στους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης και της ΕΕ για την παιδεία αλλά καθώς και μέσω των αντιλήψεων που εκφράζονται από τις δυνάμεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ. Σε αυτό το πλαίσιο οραματίζονται ένα πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητικούς Συλλόγους όπου οι φοιτητές δεν θα συνεδριάζουν και δεν θα συναποφασίζουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ένα Πανεπιστημίο το οποίο δεν θα υπάρχει καμία πολιτική και πολιτιστική έκφραση από εμάς τους ίδιους με άμεσο σκοπό την συναίνεση μας στους νόμους της αγοράς και της λογικής του ανταγωνισμού. Η λογική αυτή έχει στις ρίζες της στις πιο αντιδημοκρατικές και φασιστικές παραδόσεις όπου ο Φοιτητικός Συνδικαλισμός στα Πανεπιστήμια αποτελεί αξιόποινη πράξη.
Από αυτήν σκοπιά είναι αδύνατο να παραλείψουμε την στάση και την δράση των υπόλοιπων δυνάμεων μέσα στη χρονιά.
Οι δυνάμεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ (ΔΑΣΠ) οι οποίες ελέγχουν την πλειοψηφία των εδρών στη σχολή μας αλλά και στο υπόλοιπο Πανεπιστήμιο όλη τη χρονιά εμπόδιζαν παραδειγματικά την συνεδρίαση των φοιτητικών συλλόγων, άλλοτε με το να μην αναγνωρίζουν την ύπαρξη προβλημάτων και την ανάγκη να παρθούν από τον σύλλογο αντίστοιχες αποφάσεις, και άλλοτε επιλέγοντας να προβάλουν ότι οι συζητήσεις τους στα κλειστά γραφεία με τους υπαίτιους είναι αρκετές για να βρεθούν λύσεις στα συλλογικά προβλήματα. Με αυτήν την τακτική απονεκρώνουν τους Φοιτητικούς Συλλόγους μετατρέποντας τους σε μια φανέλα για να προωθήσουν τα αντιδραστικά τους συμφέροντα, όπως με το να επιβληθούν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά (Οικονομικού- Παιδαγωγικού).
Οι δυνάμεις της ΚΝΕ(ΜΑΣ,ΠΚΣ) ή όπως αυτοαποκαλούνται αυτήν την εβδομάδα στην αδυναμία να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού συλλόγου και του φοιτητικού κινήματος πετούν αδιάκοπα λάσπη στον ανεμιστήρα ψάχνοντας να βρουν τον εχθρό δίπλα και όχι απέναντι, τσουβαλιάζουν την ΑΕΠ-ΕΑΑΚ μαζί με τις συστημικές δυνάμεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ. Με τη λογική της ιδιοκτησίας του κινήματος αρνούνται την οποιαδήποτε κοινή δράση ακόμη και σε περιπτώσεις φασιστικών επιθέσεων, δράσεων αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες ή συλλογικές διεκδικήσεις ενάντια στην Πρυτανεία και την Κυβέρνηση για τη διεκδίκηση αύξησης της χρηματοδότησης. Ακόμα όμως, αρνούνται κατηγορηματικά την αναγκαιότητα για την ενιαία απάντηση του φοιτητικού κινήματος απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, καθώς στο όνομα της ενδυνάμωσης των συλλόγων απορρίπτουν τις ενιαίες και από τα κάτω διαδικασίες των συλλόγων, όπως τις Συνελεύσεις όλων των Σχολών.
Οι φοιτητές και φοιτήτριες δεν συμβιβαζόμαστε
Κόντρα στην απογοήτευση, από την αρχή της χρονιάς βάλαμε όλες μας τις δυνάμεις προκειμένου να μην επιτρέψουμε την εμπέδωση του κλίματος που θέλουν οι κυρίαρχες δυνάμεις.
Με γνώμονα τις ανοικτές και από τα κάτω μαζικές διαδικασίες στις οποίες συζητούμε, αποφασίζουμε και διεκδικούμε γι’ αυτά που μας ανήκουν και αυτή τη στιγμή μας στερούνται.
Παίρνουμε θέση υπέρ του αδιάκοπου αγώνα για το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Για Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους και για όλες και με το πτυχίο ως μόνιμη προϋπόθεση για δουλειά.
Διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον και δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Κόντρα στον εργασιακό Μεσαίωνα που προδιαγράφεται για εμάς.
Σε μία περίοδο που σημειώνεται μία συνεχής άνοδος ακροδεξιών και φασιστικών ρευμάτων πρέπει να σταθούμε με προσοχή. Να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στο φασισμό, στην κατεύθυνση των πρωτοβουλιών που είχε πάρει ο σύλλογος Φιλοσοφικής όπως τις πολιτιστικές και εικαστικές παρεμβάσεις αλλά και εμποδίζοντας στην πράξη και το πεδίο του δρόμου την εκδήλωση φασιστικών επιθέσεων.
Απαιτούμε να διαγραφεί το χρέος το οποίο καλούμαστε να πληρώσουμε και δε το δημιουργήσαμε ποτέ. Ζητάμε να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όπου μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι συνυπεύθυνες για την επιβολή του ευρωμνημονιακού καθεστώτος και την διάλυση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Παλεύουμε για την έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συμμετέχουμε στις εκλογές για να ισχυροποιηθούν οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος την επόμενη μέρα με ισχυρούς και μαζικούς φοιτητικούς συλλόγους, που δίνουν λόγο και χώρο έκφρασης στα πιο πληττόμενα κομμάτια του Πανεπιστημίου και οι φοιτητές και οι φοιτήτριες αποφασίζουν από κοινού. Κόντρα στον ρατσισμό, τον σεξισμό, την ομοφοβία και κάθε μορφή έμφυλης καταπίεσης.
Έχοντας ως πείρα τους αγώνες και τις κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια εμπνεόμαστε για τους πιο ωραίους αγώνες τους οποίους δε δώσαμε ακόμα.
Ο πόλεμος και η αναγκαία μας απάντηση
Οι σειρήνες του πολέμου χτυπούν δυνατά στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο και στη Μέση Ανατολή, γεγονός το οποίο κανείς δεν μπορεί πλέον να αγνοεί. Την προηγούμενη περίοδο πύραυλοι από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία εκτοξεύτηκαν με στόχο την Συρία στο όνομα της Ειρήνης και της Δημοκρατίας. Το ορμητήριο θανάτου που ονομάζεται Βάση της Σούδας παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη αυτού του ιμπεριαλιστικού πολέμου όπως και άλλων προηγούμενων (Ιράκ, Αφγανιστάν, διάλυση της Γιουγκοσλαβίας κ.α.). Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ όπως και οι προηγούμενες δεν μένει αμέτοχη σε αυτούς τους σχεδιασμούς καθώς αφενός μεν προσφέρει τις οικονομικές και στρατιωτικές υπηρεσίες της παρέχοντας το 3,3% του κρατικού προϋπολογισμού στους εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ και αφετέρου πολιτικά, όπως φάνηκε από την τελευταία ανακοίνωση του Υπουργείου εξωτερικών όπου η Κυβέρνηση συγχαιρόταν τις ΗΠΑ για τον βομβαρδισμό της Συρίας. Στόχος τους είναι ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Κοινός παρονομαστής αυτού του πολέμου είναι η διάλυση χωρών, οι δολοφονίες λαών και ο εκτοπισμός εκατομμυρίων ανθρώπων.Με βάση την εμπειρία των αγώνων των φοιτητικών συλλόγων ενάντια σε τέτοιου είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις οφείλουμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, για την Ειρήνη και Αλληλεγγύη μεταξύ των Λαών καθώς και για την έξοδο του ΝΑΤΟ από την Ελλάδα και από τα Βαλκάνια.
Έμποροι πουλάνε θάνατο,
Οι ίδιοι σου πουλάν σωσίβιο, πλαστική βαρκούλα κι εγκλεισμό.
Ποιος τρίβει τα χέρια απ’ όλο αυτό;
Ποιος τον κόσμο πνίγει στο νερό;
Ποιος ποτίζει ψέμα τον καιρό;
Την ίδια στιγμή που η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που την στηρίζουν, συμμετέχουν στους πολέμους που προαναφέραμε, εκκολάπτουν και διαιωνίζουν ρατσιστικά και ακροδεξιά ρεύματα. Μετά την συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας διαχωρίζονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες ως άνθρωποι β’ κατηγορίας και καταδικάζονται να μένουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης- Hot spot στις πιο άθλιες συνθήκες χωρίς τη δυνατότητα μετακίνησης στις χώρες προορισμού τους. Μπροστά σε αυτήν πραγματικότητα παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και τα ακροδεξιά κόμματα αντεστραμμένα τους πρόσφυγες ως υπαίτιους της αστάθειας και τη ανεργίας καλλιεργώντας και υποκινώντας το ξενοφοβικό μίσος και τις ρατσιστικές προς αυτούς επιθέσεις. Ο σύλλογος και εμείς ως σχήμα πρέπει να συνεχίσουμε να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας προς αυτούς τους ανθρώπους όπως ήρθαμε αντιμέτωποι στην αρχή της χρονιάς με τους 44 πρόσφυγες και μετανάστες που ήρθαν στο Ρέθυμνο βλέποντας σε αυτούς τους ίδιους μας τους εαυτούς και εαυτές.
Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις
Και πως αυτές μας επηρεάζουν
Μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο του 2015 συντελείται μια επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σε έκταση και χρόνο όπου δεν είχε επαναληφθεί από τις προηγούμενες. Για να καλυφθούν οι στόχοι που θέτουν Τρόικα- ΕΕ- ΔΝΤ επιχειρείται η πλήρης διάλυση κάθε εργατικής και λαϊκής κατάκτησης των προηγούμενων δεκαετιών, όπως συνέβη με το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και την διάλυση των ταμείων, την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, την κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, την μείωση του κατώτατου μισθού στους νέους , τις περικοπές των επιδομάτων ανεργίας καθώς και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, όπου πλέον κάποιος μπορεί να χάσει το σπίτι του μόνο και μόνο επειδή δεν πλήρωσε μια δόση στις Τράπεζες. Παράλληλα στα πλαίσια του νόμου της « Τάξης και της Ασφάλειας» οξύνεται η επίθεση της Κυβέρνησης σε όποιον σηκώνει κεφάλι καθώς αγωνιστές που συμμετείχαν στο λαϊκό κίνημα των προηγούμενων χρόνων διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή, στοχοποιούνται ως εχθροί της Δημόσιας ασφάλειας. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα δίωξης συνδικαλιστών/ τριων στο εργατικό κίνημα, στα κινήματα όπως ενάντια στην εξόρυξη στις Σκουριές αλλά και οι περιπτώσεις της Ηριάννας και του Περικλή, που διώκονται για τις κοινωνικές και τις πολιτικές τους σχέσεις. Ρόλος αυτών των διώξεων είναι η καθυπόταξη της νεολαίας και της κοινωνίας συνολικά σε όλες αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Η παιδεία στο στόχαστρο της Κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η εκπαίδευση δεν ξεφεύγει από τον γενικότερο κανόνα. Με μοναδικό κριτήριο εκείνο του κέρδους η πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση αναπροσαρμόζεται με στόχο την πλήρη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της καθώς και της μετακύλισης του κόστους στον καθένα και καθεμία ξεχωριστά. Να σπουδάζει όποιoς διαθέτει την ανάλογη την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει στο υψηλό κόστος σπουδών καθώς και την ιδιωτική επανεκπαίδευση. Την τελευταία περίοδο και ειδικότερα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου Γαβρόγλου τον Αύγουστο του 2017 τα πανεπιστήμια καλούνται να βρουν τα ίδια χρηματοδότηση από ιδιώτες καθώς η κρατική χρηματοδότηση τείνει να εξαφανιστεί. Αυτή η στροφή είναι μια διαδικασία η οποία έγινε φανερή από την περίοδο επιβολής των μνημονίων και συνεχίζεται σήμερα σε όλο και πιο μεγάλο βαθμό. Ιδιαίτερο πλήγμα στα χρόνια της κρίσης έχουν υποστεί οι σχολές ανθρωπιστικών- κοινωνικών επιστημών οι οποίες από την φύση τους δεν μπορούν να αποφέρουν άμεσο και επαρκές κέρδος στην αγορά ή την κάλυψη των ίδιων των αναγκών τους.
Με βάση το δόγμα υποχρηματόδοτησης-διάλυσης – επιχειρηματικής ανασυγκρότησης όπως εκείνο επιβάλλεται από τις οδηγίες της ΕΕ για την παιδεία αλλά και τις αντίστοιχες αποφάσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ, οι σχολές υποχρηματοδοτούνται μέχρι να συγχωνευτούν ή να δημιουργηθούν νέες με βάση τα πρότυπα και τους νόμους που επιβάλει η αγορά. Πιο συγκεκριμένα η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής προκύπτει ύστερα από την συγχώνευση 16 τμημάτων καθώς και η δημιουργία Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων στο Ρέθυμνο μετά την παραίνεση του Πρόεδρου Ξενοδόχων Ρεθύμνου και με την συγχρηματοδότηση της Περιφέρειας και του «Ιδρύματος» Σταύρος Νιάρχος επιδεικνύουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τον δομικό χαρακτήρα αυτών των μεταρρυθμίσεων.
Σε αυτό το πλαίσιο η Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης καλείται να λειτουργήσει με 70% λιγότερο προϋπολογισμό, γεγονός το οποίο έχει ως συνέπεια τις τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητικό- διοικητικό προσωπικό, τις συνεχείς αλλαγές στα προγράμματα σπουδών και την διάλυση της μέριμνας του πανεπιστημίου. Ενώ λοιπόν οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες του πανεπιστημίου δεν μπορούν να καλυφθούν, οι όλο και περισσότερες μειώσεις στη μέριμνα την στιγμή που αυξάνονται οι αιτούντες, καθιστούν ανέφτικη τη συνέχιση των σπουδών για εκατοντάδες φοιτητές/ριες. Τον Μάρτιο του 2018 με βάση τα στοιχεία τα οποία δόθηκαν από την Μέριμνα του Πανεπιστημίου Κρήτης σιτίζονταν 730 λιγότεροι φοιτητές σε σχέση με το προηγούμενο χρόνο.
Πέρα από τις όλο και πιο δύσκολες συνθήκες φοίτησης οι φοιτητές/ ριες της Φιλοσοφικής βρίσκονται μπροστά από την διάλυση των ενιαίων επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Η επιβολή του Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας (ΠΠΔΕ) πιστοποιεί την δημιουργία πτυχίων δύο ταχυτήτων όπου ορισμένοι απόφοιτοι των τμημάτων μας θα έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και θα έχουν το δικαίωμα να διαγωνιστούν στον ΑΣΕΠ ενώ άλλοι δεν θα το διαθέτουν. Ως αποτέλεσμα αυτή η διαφορά θα εντείνει τον ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας καθώς ενώ στην ουσία όλοι έχουν παρακολουθήσει τα ίδια μαθήματα και σεμινάρια δεν θα έχουν όλοι τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα.
Πιο συγκεκριμένα αξίζει να σταθούμε σε ορισμένα προβλήματα τα οποία παρουσιάζονται στις σχολές της Φιλοσοφικής:
Στη Φιλολογία:
Εξαιτίας της τεράστιας έλλειψης μόνιμου καθηγητικού προσωπικού προκύπτουν συνεχείς αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, με τις συγχωνεύσεις ολόκληρων τομέων όπως του Νεοκλασικού με του Βυζαντολογικού καθώς και με την επιβολή των πλαφόν και την εισαγωγή διπλών κωδικών από την στιγμή που οι καθηγητές για κάθε τομέα δεν επαρκούν. Η παρακολούθηση των ενδεδειγμένων μαθημάτων εξαρτάται από την συγκυριακή πρόσληψη ωρομισθίων καθηγητών όπως συμβαίνει στο μάθημα των Λατινικών όπου ενώ προσφέρονται δύο σεμινάρια υπάρχει ένας μόνιμος καθηγητής.
Στο Ιστορικό Αρχαιολογικό:
Πέρα από τις ελλείψεις που υπάρχουν στην Μέριμνα οι φοιτητές καλούνται να αγοράζουν τα βιβλία με προσωπικά τους έξοδα καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών από επιλογή δεν προσφέρει τα συγγράμματα στο σύστημα του Εύδοξου. Επιπλέον, οι φοιτητές στον Τομέα της Αρχαιολογίας κατά τις ανασκαφές είναι αναγκασμένοι να καλύπτουν οι ίδιοι τα έξοδα τους, ενώ δεν παρέχεται η οποιαδήποτε η ιατρική κάλυψη κατά τη συγκεκριμένη περίοδο σε περίπτωση ατυχήματος.
Στο τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών:
Ο γενικότερος σχεδιασμός της Κυβέρνησης για την συγχώνευση του αντίστοιχου τμήματος στην Αθήνα (ΦΠΨ) αφορά και το δικό μας τμήμα. Σε αυτήν την περίπτωση οι φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με το κλείσιμο της σχολής τους και βρίσκονται στη θέση να επιλέξουν μια άλλη σχολή με διαφορετικό επιστημονικό αντικείμενο. Αναλογικά λοιπόν, το ΦΚΣ ένα τμήμα το οποίο είναι θεωρητικό και προσφέρει γενικές επιστομολογικές γνώσεις αδυνατεί να συμβαδίσει με τις κατευθύνσεις στην παιδεία που απαιτούν όλο και μεγαλύτερη εξειδίκευση.
Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στη Φιλοσοφική Σχολή γίνονται με την συγκατάθεση της πλειοψηφίας του καθηγητικού κατεστημένου οι οποίοι δεν αντιτίθενται στους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης και της ΕΕ για την παιδεία αλλά καθώς και μέσω των αντιλήψεων που εκφράζονται από τις δυνάμεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ. Σε αυτό το πλαίσιο οραματίζονται ένα πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητικούς Συλλόγους όπου οι φοιτητές δεν θα συνεδριάζουν και δεν θα συναποφασίζουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ένα Πανεπιστημίο το οποίο δεν θα υπάρχει καμία πολιτική και πολιτιστική έκφραση από εμάς τους ίδιους με άμεσο σκοπό την συναίνεση μας στους νόμους της αγοράς και της λογικής του ανταγωνισμού. Η λογική αυτή έχει στις ρίζες της στις πιο αντιδημοκρατικές και φασιστικές παραδόσεις όπου ο Φοιτητικός Συνδικαλισμός στα Πανεπιστήμια αποτελεί αξιόποινη πράξη.
Από αυτήν σκοπιά είναι αδύνατο να παραλείψουμε την στάση και την δράση των υπόλοιπων δυνάμεων μέσα στη χρονιά.
Οι δυνάμεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ (ΔΑΣΠ) οι οποίες ελέγχουν την πλειοψηφία των εδρών στη σχολή μας αλλά και στο υπόλοιπο Πανεπιστήμιο όλη τη χρονιά εμπόδιζαν παραδειγματικά την συνεδρίαση των φοιτητικών συλλόγων, άλλοτε με το να μην αναγνωρίζουν την ύπαρξη προβλημάτων και την ανάγκη να παρθούν από τον σύλλογο αντίστοιχες αποφάσεις, και άλλοτε επιλέγοντας να προβάλουν ότι οι συζητήσεις τους στα κλειστά γραφεία με τους υπαίτιους είναι αρκετές για να βρεθούν λύσεις στα συλλογικά προβλήματα. Με αυτήν την τακτική απονεκρώνουν τους Φοιτητικούς Συλλόγους μετατρέποντας τους σε μια φανέλα για να προωθήσουν τα αντιδραστικά τους συμφέροντα, όπως με το να επιβληθούν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά (Οικονομικού- Παιδαγωγικού).
Οι δυνάμεις της ΚΝΕ(ΜΑΣ,ΠΚΣ) ή όπως αυτοαποκαλούνται αυτήν την εβδομάδα στην αδυναμία να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού συλλόγου και του φοιτητικού κινήματος πετούν αδιάκοπα λάσπη στον ανεμιστήρα ψάχνοντας να βρουν τον εχθρό δίπλα και όχι απέναντι, τσουβαλιάζουν την ΑΕΠ-ΕΑΑΚ μαζί με τις συστημικές δυνάμεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ. Με τη λογική της ιδιοκτησίας του κινήματος αρνούνται την οποιαδήποτε κοινή δράση ακόμη και σε περιπτώσεις φασιστικών επιθέσεων, δράσεων αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες ή συλλογικές διεκδικήσεις ενάντια στην Πρυτανεία και την Κυβέρνηση για τη διεκδίκηση αύξησης της χρηματοδότησης. Ακόμα όμως, αρνούνται κατηγορηματικά την αναγκαιότητα για την ενιαία απάντηση του φοιτητικού κινήματος απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, καθώς στο όνομα της ενδυνάμωσης των συλλόγων απορρίπτουν τις ενιαίες και από τα κάτω διαδικασίες των συλλόγων, όπως τις Συνελεύσεις όλων των Σχολών.
Οι φοιτητές και φοιτήτριες δεν συμβιβαζόμαστε
Κόντρα στην απογοήτευση, από την αρχή της χρονιάς βάλαμε όλες μας τις δυνάμεις προκειμένου να μην επιτρέψουμε την εμπέδωση του κλίματος που θέλουν οι κυρίαρχες δυνάμεις.
Με γνώμονα τις ανοικτές και από τα κάτω μαζικές διαδικασίες στις οποίες συζητούμε, αποφασίζουμε και διεκδικούμε γι’ αυτά που μας ανήκουν και αυτή τη στιγμή μας στερούνται.
Παίρνουμε θέση υπέρ του αδιάκοπου αγώνα για το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Για Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους και για όλες και με το πτυχίο ως μόνιμη προϋπόθεση για δουλειά.
Διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον και δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Κόντρα στον εργασιακό Μεσαίωνα που προδιαγράφεται για εμάς.
Σε μία περίοδο που σημειώνεται μία συνεχής άνοδος ακροδεξιών και φασιστικών ρευμάτων πρέπει να σταθούμε με προσοχή. Να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στο φασισμό, στην κατεύθυνση των πρωτοβουλιών που είχε πάρει ο σύλλογος Φιλοσοφικής όπως τις πολιτιστικές και εικαστικές παρεμβάσεις αλλά και εμποδίζοντας στην πράξη και το πεδίο του δρόμου την εκδήλωση φασιστικών επιθέσεων.
Απαιτούμε να διαγραφεί το χρέος το οποίο καλούμαστε να πληρώσουμε και δε το δημιουργήσαμε ποτέ. Ζητάμε να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όπου μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι συνυπεύθυνες για την επιβολή του ευρωμνημονιακού καθεστώτος και την διάλυση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Παλεύουμε για την έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συμμετέχουμε στις εκλογές για να ισχυροποιηθούν οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος την επόμενη μέρα με ισχυρούς και μαζικούς φοιτητικούς συλλόγους, που δίνουν λόγο και χώρο έκφρασης στα πιο πληττόμενα κομμάτια του Πανεπιστημίου και οι φοιτητές και οι φοιτήτριες αποφασίζουν από κοινού. Κόντρα στον ρατσισμό, τον σεξισμό, την ομοφοβία και κάθε μορφή έμφυλης καταπίεσης.
Έχοντας ως πείρα τους αγώνες και τις κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια εμπνεόμαστε για τους πιο ωραίους αγώνες τους οποίους δε δώσαμε ακόμα.
Στις 16 Μαΐου στέλνουμε μήνυμα ανυπακοής και αγώνα!
Ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε!
αριστερή ενωτική παρέμβαση
Ε.Α.Α.Κ. στη φιλοσοφική
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου